Rigor mortis

içimdeki şairin düşmanı kullandığım antidepresanlar her sabah bir tablet yutarak öldürüyorum şiirlerimi dizelere bulanmış ellerimi siliyorum beyaz kağıtlara izi kalıyor yalancı mutluluklarımın

Sabah evden çıkmadan güneş çizdim gökyüzüne bir kaç harabeliğin duvarlarını boyadım bir de çatı çizdim üstlerine kuş çizdim bir sürü ayakkabısı yırtık çocuğa yeni ayakkabı karnı aç sokak hayvanlarına mama çizdim öyle bir kalem ki bu zaman boyasıyla yazan ne istersek onu çizip, onu yaşıyoruz