Rigor mortis

Bitmiş şişeye Son bir bakışım Havalansın oda diye, Pencereyi açışım Ve küfrederek biten geceye Masanın üzerinde ne varsa Dolduruşumdur siyah poşete Yalnızlık

Koca bir orman var yanı başımda Pencerem açık Rüzgar tatlı tatlı vuruyor suratıma Ellerim başımın altında Uzatmışım bacaklarımı Karnım tok Halletmem gereken işlerin hepsi tastamam Alnım ak Sırtım pek Nefes alamıyorum. 

dik yokuşun yanındaki evi önünde yer çekimine karşı yalnız başına top oynayan çocuk bayır yukarı tekmeleyip topu geri dönmesini bekliyor usulca ben tırmanırken yukarı bir başıma, bir kedi yattığı yerde uyukluyor mahallenin dilberi saçlarını tarıyor pencere kenarında bu nasıl bir klişe ya? bakıyorum mahallede yangın falan yok ne yani ben miymişim yanan?