Rigor mortis

Bıraktım sende kalsın en içten gülüşüm bekleyişim bir otobüs durağında seni yürüyüşüm koşar adım sana hepsini sana bıraktım taşıyabilecek misin emin değilim ağır gelebilir belki beklerken mırıldandığım şarkılar gözlerin dolar falan makyajın akar sonra, kızma sakın bana sevmezdim ikinci tekil şahısa hitabı şiirlerde köpeği olduk vasat mısraların lakin elde değil başka yol bilmem yeraltı edebiyatı falan parçalamıyorum çay falan da sevmem zaten sana bıraktıklarımdan geriye üç beş şiir kaldı işte onlardan biri de bu istersen al bıraktım sende kalsın

Bulutların yoğun olduğu bir şehir varmış apartmanlar birbirine çok yakın ve sabahları üst kattakiler  halılarını balkonlarından çırparlarmış kesilmiş yağ tenekelerinin içini doldurup toprakla çiçek saksısı olarak kullanırlarmış gri temalı hayatlar gelip istemeye istemeye bir araya mavi gökyüzünden uzak, ağlaşırlarmış aşağıda oturanlar        balkondan sirkelenen halıların öcünü              kışın yaktıkları sobalarının bacasından çıkan zehirle alırlarmış kimse cam açamaz evini havalandıramazmış yazılı olmamasına rağmen çok keskin yasaklar varmış iki farklı kişinin aynı zamanda pencereden bakması sakıncalıymış gri gökyüzüne bile hasret herkes ama farkına varmazmış Orhan Veli'yi bilmezler ama dizelerini yaşarlarmış selamlaşmak nadiren "selamın aleyküm" "iyi günler" dilemek hak getireymiş melankolik yaşamak böyle bir yerde kişisel tercih değilmiş

kim olsa ister böyle bir güzellik bakılıp geçilebilir mi? eğmişsin başını üstelik saçların düşmüş önüne ne düşünüyorsun şimdi kim bilir en son aldığın topuklu ayakkabı mı vuruyor yoksa? yok canım yok 19. yüzyıl materyalist akımlarının günümüz teolojisine etkisini düşünüyorsundur eminim ya da biri üzmüştür seni? iyi tanıdığın birini tanıyamamışsındır bir akşam yemeğinde ona canın sıkılmıştır belki kim olsa ister, ben dahil böyle bir güzellik bakılıp geçilir mi? aman farkına varma güzelliğinin kıpkırmızı bir ruj sürmeye kalkarsın bir sabah evden çıkarken koyu bir far sürersin gözlerine adı aklıma gelmeyen çizgiler çekip yüzüne ihanet edersin güzelliğine aman farkına varma hep böyle düşünceli ve sade kal “Nietsche’nin bıyıklarıyla kolerasyonu var mı fikirlerinin” diye düşün yalnız kaldığında çünkü aksi durum üzer bütün şairleri.

Bir kaç şarkı dinliyorum Aklıma düşüyorsun Dizilerinden öpüyorum, Geçip bir köşeye oturuyorsun Şarkılar ne güzel Sen ne güzelsin Düşünmek seni şarkılarda Bir gece yarısı, Ne güzel

Anıları bırakmam kimseye valizin ek gözüne doldurdum Kadıköy’ün sokaklarını Moda sahilde söylediğimiz şarkıları Beşiktaş iskelede beklediğimiz vapurları sarılmalarımızı Çarşı’da ve maç gününe denk gelen buluşmaları Barbaros’ta anıları bırakmam kimseye valizimin ek gözüne doldurdum kurcalasam biraz geçen yıl yazdığım kayıp mısraları bulabilirim yırtıp attığım sayfaları unuttuğum şarkı sözlerini bulabilirim uykusuz dönüp durduğum geceleri doyasıya güldüğüm günleri apartman girişlerindeki şşşşşşttleri bulabilirm anıları bırakmam kimseye valizimin ek gözüne doldurdum gidiyorum.