yalnızca sokak lambalarıyla aydınlanan bir yolda yürüyorum arkamdan gelen gölgem bana yetişip geçiyor derken silikleşip kayboluyor ve sonra tekrar yanıbaşımdan beliriyor Ay sakin bu akşam, hiç konuşmuyor yaprak kımıldamıyor belli belirsiz bir kaç köpek havlaması dışında, sadece ayak seslerim var yarını, dünü, bugünü düşünüyorum öyle derinlemesine değil nefes alır gibi, adım atar gibi düşünüyorum bir ayakkabı boyacısı geliyor aklıma köprü üstünde, hep aynı yerde otururdu yağmur, güneş pek umurunda olmazdı bir kadın geliyor daha sonra eskiden kaldığım yurdun sekreteri gülerdi hep bize, anlayamazdım gitti sonra kimse de sormadı, adı bile yok aklımda bir kadın daha geliyor koyuydu teni, saçları omzunda evi evime beş dakika hüzün gibi, acılı bir sevda türküsü gibi gelirdi hiç kalmaz, sabaha karşı geri dönerdi ışıklıydı yolları o zamanlar yaşadığım yerin yalnızca sokak lambasıyla aydınlanan yolları çok özlerdim şimdi yürüyorum havadaki nemi soluyorum günüm s...