Ben bilmem
bakış yetmezliği çekiyorum buralarda
kançanağı gözlerime değmesin gözlerin, boşver
yerçekimsiz karadelikler üretiyorsun
aromatik bileşikler listesinde yok kokun
nerden geliyor yüzündeki bu renk?
arkam dönük dış dünyaya sevgilim
gölgelerin yalancısıyım ben bilmem..
ama sen bilirsin,
yağmurlu bir günde el ele tutuşup şarkı söylemeyi
gök kuşağında yürümeyi yalın ayak
gölgenden hızlı koşmayı
ve yorgun bir kaya gibi dinlenmeyi
iyi bilirsin
ah öyle yorgunum ki
ne şarkı söyleyecek sesim
ne yürüyecek hevesim
ne de koşacak halim var
ama öğretirsen eğer, dinlenmek isterim kollarında
çünkü gölgelerin yalancısıyım ben, bilmem.
(Bu şiir Ayyıldız dergisinde yayınlanmıştır.)