Rigor mortis

Yıldızsız gökyüzüne dikip gözlerimi yelken açtım gecenin serinliğine birkaç dakika olsun kurtulup altından kalkamadığım yüklerimden seni düşündüm gözlerinin gece karanlığına karıştığı vakit gözlerimi kapadım baş başa kalmıştık artık gökyüzünde yalnızca sen ve ben serin rüzgar içimi ürpertti ekimin son saatleriydi tarifsiz bir duyguyla kasıma merhaba dedim artık not defterime attığım tarihlerde, ayları saymaya gerek kalmayacak.

gecenin yarısındadır kafeine olan aşkımı itirafım yarılanmış gözlerim dikilir kupama dudaklarımla bir melodi mırıldanırım ve ardından kaptığım gibi yari kulbundan balkona koşarım sokak lambalarının seranatı, yağmurun sesi cennetten bir parça sanki. yapılacak işler girer aramıza boşaldığında kupamın içi buz gibi olur zaten içi boş olan ne varsa hep buz gibi olur.

Tüm gücümle haykırıyorum evimin sessizliğine sen çok yaşa emi!! sen çok yaşa sessizliğimi bozan kimseler yok  iç sesimden başka

kör pencerelerden masmavi gökyüne bakan balkonlara terfi edildi bir fesleğenim vardı, dert ortağım şimdi koca bir ağaç bekler beni yine de şiir yazan ellerim aynı gece Ay'ı izleyen gözlerim aynı tutkularım aynı sevdam aynı nerde olduğu değilmiş insanın nasıl olduğuymuş önemli olan gel, gör beni bak hala nefes alamıyorum

Bugün burda silahlı saldırı oldu şiirsel bir imge değil bu,gerçek tartışmaya başlamışlar yol ortasında biri silah çekince öbürü evin altındaki bakkala sığınmış sığınmakla kalmamış sarılmış adama belki ateş etmez diye olsa gerek öyle olmamış, edilmiş ateş 2 veya 3 el,bilmiyorum ben, bakkalın yalancısıyım bakkalın yalancısı olduğuma göre tahmin edersin ki ölmemiş bakkal bizim kaçkına gelince, o da ölmemiş dondurma dolabı delinmiş, kasa delinmiş.. bizim bakkalın ekmeklerini sevmiyorum tesadüf ki sevmiyorum ya sevseydim? başkasının mevzusunda ölseydim yarım kalsaydım.. haberin olur muydu?

hüzün şarkıları söylerken penceremdeki kuşlara kalbim tıpkı onların kanatları gibi çırpınır az da olsa bir yaşam sevinci hissederim içimde bir yerlerde lakin kapatıp pencereyi dönünce evimin içine o kırıntı da dayanamaz sessizliğe  kuşlara geri döner bense sessizliğin hem sadık kulu  hem iflah olmaz asi aktivistiyim kimse bilmez ama gündüzleri ona tapınır geceleri büyük günahlar işlerim 6 kişilik yemek masam kullanmadığım 3 odam mevcut hepsini yalnızlıklarıma kiraladım 3,2,1 tıp dedi içlerinden biri o gün bu gündür  kuşların kanat sesinden başka bir şey duymadım oyun mu zannediyorsunuz yaşamayı?