Gel, gör
kör pencerelerden
masmavi gökyüne bakan balkonlara terfi edildi
bir fesleğenim vardı, dert ortağım
şimdi koca bir ağaç bekler beni
yine de
şiir yazan ellerim aynı
gece Ay'ı izleyen gözlerim aynı
tutkularım aynı
sevdam aynı
nerde olduğu değilmiş insanın
nasıl olduğuymuş önemli olan
gel, gör beni
bak hala nefes alamıyorum