Kasım
Yıldızsız gökyüzüne dikip gözlerimi
yelken açtım gecenin serinliğine
birkaç dakika olsun kurtulup altından kalkamadığım yüklerimden
seni düşündüm
gözlerinin gece karanlığına karıştığı vakit
gözlerimi kapadım
baş başa kalmıştık artık
gökyüzünde yalnızca sen ve ben
serin rüzgar içimi ürpertti
ekimin son saatleriydi
tarifsiz bir duyguyla
kasıma merhaba dedim
artık not defterime attığım tarihlerde,
ayları saymaya gerek kalmayacak.