Sokaklar

hüzünlü bir şarkıda
buruk bir gülüşle gel sevgilim
öyle bir gel ki
gitmek nedir unutsun şehir
dolunayın olduğu bir gecede
ıssız bir yoldan gel sevgilim
gelişinle şenlensin sokaklar
ağzı geniş bir kavanozun içinde
söylediğin kelimeleri biriktiriyorum
yetmiyor alfabem seni anlatmaya
kelimeler de üzgün
yürüdüğümüz sokaklara adını heceliyorum
unutturmam çınlayan gülüşünü arnavut kaldırımlarına
geniş adımlarla gel sevgilim
öyle bir sarılalım ki sönsün tüm ışıklar
isyan edip ayrı kaldığımız her dakikaya
aşkın devrimini yapalım
birlikte yürüdüğümüz
ve senin geldiğin yollarda