Hastane önünde
Kızgınım, üstelik başım dönüyor
göğsümden sol koluma doğru koşuyorsun
çenem gözlerine kilit
bir keder boşalıyor alnımdan, tuzlu
dil altımı getir Müzeyyen
izmaritler açıyor akşam karanlığında hastane önlerinde
içerde yatan yakınlarımıza inat
dudaklarımdan ciğerime doluyorsun
küllük getir Müzeyyen
sararmışsın bak rengin solmuş
öpmedim mi yoksa bu sabah seni?
güzel bir şiir okuyayım sen seversin
dinlen biraz, uzan şöyle Müzeyyen