Ben ölürken

Ben ölürken gülümseyeceğim
Sırtımdan indirip dertlerimi
Derin bir nefes çekeceğim son son
Fırsatım olursa
Manzaralı bir yerde ölmek gibi
Hele bir de insanları görüyorsam
Açık hava falan yani
İnsanlara bakacağım
Telaşlı koşuşturmalarını izleyeceğim,
Kocaman bir gülümsemeyle.
Tek mirasım yazdıklarım olacak
Belki arada açıp okursunuz mezarımın başında
Hem dertleşiriz biraz

Geçen ayın en beğenilenleri

Tuzla belediyesi ve şeytan

Mavi bi arabam var, Ve buz grisi duvarlı bi’ evim Tuzla’da yaşar  Üsküdar’da çalışırım Yar nankör, Palazlandı mı azcık, Ardı arşta Dost desen vefa bilmez Yol desen uzun Terapist sanki duvar, Ne söylesem bana sekiyor Tuzla belediyesi chp’li artık ama Geceleri hala bok kokuyor Şeytan çok geveze, sürekli konuşuyor Neymiş efendim “değiştirecekmişmişim” “Daha iyisi mi yokmuşmuş” “Bi kere soğudun mu artık dönülmezmişmiş” “Ya” diyorum şeytan, “ben arabamdan memnunum!” “Yok abi onu kastetmedim” diyor Hay allah iyiliğini versin senin, Kim bilir neyi kastettin
Daha fazla »