Ne işin var bu saatte buralarda?

Vururken pencereme 

İstasyonun aydınlatmaları

Silüetimi gördüm camdan

Saat sabaha karşı 5

Tanrı bu saatte şiir yazdırmasın insana

Ve aynalara baktırmasın uzun uzun

Selamlaştım kendimle,

Uzun zamandır görüşmüyorduk

İş güç, hayat gayesi

Yine de karşılaşmak istemezdim böyle 

Gecenin beşinde

Üst baş dağınık ve istasyon ışıklarının gölgesinde

Pek de iyi görmedim, yaşlanmış  biraz

Yine de belli etmedim, yüzüne karşı gülümsedim

Ne işin var burada, yolculuk nereye? Dedim

Bilmiyormuş, gülümsedi

Üzülmeyeyim diye olsa gerek

İyi göründüğümü söyledi