Çizgiler

alnımda oluşan her bir çizgiye isim verdim
adları bende kalsın,
artıyorlar gün geçtikçe
tecrübe diyor büyüklerimiz kendi alınlarındakilere
ben diyemem
öğretici değil bendekiler
başı boş çıkmaz sokaklarım bol
haritasını çizemem
kaybolduğum, düşüp kalktığım,
zaman zaman koştuğum, zaman zaman volta attığım yollar
arkamdan su döken oldu çokça
benle yürümeye kalkanlar erken yoruldu
büyük adımlarımdan şikayetçi yoldaşlar.
nefes nefese kalan insanlara saygım var
koşuyorsa biri çekilirim önünden
ayaklarının yönü ters olsa da benimkilerden
bir bildiği vardır diyerekten
lakin dönmedim ben de hiç yolumdan
döndürmek isteyeni de sevmem
bir rota var mı bilmem
alın yazısı dedilen.
gelişine gidiyorum alnımdaki çizgilerin üzerinden
ya ne yapsaydım?
durup beklemekten iyidir.