Sevemedim
Ilık rüzgarların estiği bir nisan gecesi doğurmuş annem beni
gözlerimi bir hastanede açmışım
gecenin köründe doğmak zor,
sabaha kadar uyku tutmamış beni
pek değişmedi sonrasında bu huyum
büyüdükçe anladım
pek sevemedim ben buraları
anlatılan masallardan mı yoksa,
okuduğum kitaplardan mı bilmem
kaçıp gidesim geliyor herkesten
hoş kimin umurunda diyorum sonra kendime
otur işte oturduğun yerde
gidemiyorum.
ama ne zaman bir gece vakti seyre çıksam yıldızları
ve bir uçak görsem uğultusu belli belirsiz
gözüm takılır
bilirim kucak açmaz uzak diyarlar gelene
gidenin yokluğunu da fark etmez kimse
lakin sevemedim buraları
affet anne