duyguların geometrisi
Boşluk doğuruyorum geceler boyu
çığlık çığlığa yalnızlık kusuyorum
sesimi duymuyor karanlık
içmek istiyorum ancak dert bile yok
iyi haber beklemiyorum gündüzden
nötr yaşıyorum masamda
rüzgar eskisi gibi fısıldamıyor artık
fesleğenle konuşacak konu bulamıyorum
ben susarken bölünüyor sözüm,
damlatan musluk tarafından
karmakarışık olmuş zaman
hızlı hızlı soluyorum
elim alnımda
gözüm duvardaki posterlerde
gece gece nöbet tutuyorum,
neyi beklediğimi bilmeden
hayır hüzün değil bu gelen
duyguların geometrisi olmalı